Ο ΓΥΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΑΝΤΟΥΜΠΑΛΑ – ΣΥΛΛΟΓΗ 2000

Κάποτε η Ινδία κατέκτησε τους Έλληνες. Αυτή η κατάκτηση ήταν φαντασμαγορική, γεμάτη χρώματα, μουσικές και τραγούδια. Συνέβη στις αρχές της δεκαετίας του ’50 με μία ταινία. Είχε τίτλο “Μαγκάλα, το ρόδον των Ινδιών” (Aan). Η παγκόσμια επιτυχία αυτής της ταινίας αποτέλεσε την αφορμή να ξεκινήσει μία ευρεία εισαγωγή ταινιών από την Ινδία στην Ελλάδα. Μία ανταλλαγή που κράτησε κάπου 15 χρόνια, με τη μεγαλύτερη συχνότητα μεταξύ των ετών 1958-1962. Εκατό και πλέον ταινίες προβλήθηκαν στην Ελλάδα, όχι πάντα οι καλύτερες, με θέματα κοινωνικά, ερω­τικά, ιστορικά ή μυθολογικά. Χαρακτηρίζονταν από έντονο μελοδραματισμό και εκείνο που τις έκανε ιδιαίτερα αρεστές ήταν τα άφθονα τραγούδια που περιείχαν. Τα τραγούδια στις ινδικές ταινίες δεν ερμηνευόταν από τους ίδιους τους ηθοποιούς όπως πιστευόταν, αλλά από διάσημους playback τραγουδιστές. Κορυφαίες ανάμεσα στις γυναίκες τραγουδίστριες υπήρξαν η Lata και η Shamshad Διασημότεροι μεταξύ των ανδρών ήταν ο και ο Mukesh. Οι συνθέτες που μονοπώλησαν τη μουσική επένδυση των ινδικών ταινιών ήταν ο Naushad και οι Shankar – Jaikishan.
Φωτεινά παραδείγματα εκείνων των ινδικών λαϊκών μιούζικαλ και με τεράστια εμπορική επιτυχία, υπήρξαν “Ο αλήτης της Βομβάης” (Awaara) και η θρυλική “Γη ποτισμένη με ιδρώτα” (Mother India). Χείμαρροι δακρύων χύθηκαν την εποχή εκείνη για τις πρωταγωνίστριες Ναργκίς και Μαντουμπάλα. Η επιτυχία των ινδικών έργων, είχε σαν αποτέλεσμα να επισκεφθούν την Ελλάδα διάσημες Ινδές ηθοποιοί, όπως η Ναργκίς και η Νούταν.
Εκείνο που άρεσε στους Έλληνες θεατές περισσότερο στις ινδικές ταινίες, ήταν τα τραγούδια τους. Αυτό κέντρισε το επιχει­ρηματικό δαιμόνιο ορισμένων ελλήνων λαϊκών συνθετών που διασκεύασαν ή αντέγραψαν ινδικά τραγούδια, και με ελληνικούς στίχους τα παρουσίασαν ως δικά τους δημιουρ­γήματα. Με αυτόν τον τρόπο η εισβολή της Ινδίας και στην ελληνική μουσική ήταν αναπόφευκτη. Παραδόξως εκείνα τα τραγούδια που στο σύνολο της ελληνικής δισκογραφίας των δεκαετιών 1950-1960 αποτελούν μικρό ποσοστό, έμειναν παρ’ όλα αυτά διαχρονικά, θα λέγαμε ίσως και κλασσικά. Αποτελούν πλέον αντιπροσωπευτικά “ελλη­νικά” λαϊκά τραγούδια εκείνης της περιόδου.
Γνωστότερα παραδείγματα: “Αυτή η νύχτα μένει”, “Καρδιά μου καημένη”, “Όσο αξίζεις εσύ” κ.ά. Το όνομα της διάσημης Ινδής ηθοποιού Μαντουμπάλα έγινε θρύλος στην Ελλάδα με τις μεγάλες επιτυχίες του Στέλιου Καζαντζίδη: “Μαντουμπάλα” και “Αράπικα κορμιά”.
Όμως σύντομα αυτές οι διασκευές ή αντιγραφές έγιναν αντιληπτές και τα τραγούδια εκείνα κατακεραυνώθηκαν μέσω του Τύπου με χαρακτηρισμούς όπως: Ινδοπρεπή, Ινδιάνικα, Ινδο-γυφτοειδή κατασκευάσματα κλπ. Έτσι τα ινδικά τραγούδια και η μόδα τους έληξαν άδοξα.

Μανουήλ Τασούλας

Προτείνονται τα βιβλία:
“Ινδοπρεπών αποκάλυψη” (Ελένη Αμπατζή – Μανουήλ Τασούλας σκδόσεις ΑΤΡΑΠΟΣ)
“Ναργκίς” (Μανουήλ Τασούλας εκδόσεις ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ)

Η μαγεία του ινδικού κινηματογράφου μέσα από τα τραγούδια που κατέκτησαν την Ελλάδα στις δεκαετίες του ’50 και ’60.

Συλλογή με αυθεντικές ηχογραφήσεις.

Τραγούδια από τις ταινίες:
AWAARA, 1951
Aan, 1952
AURAT, 1953
ANARI, 1955
CHINA TOWN, 1962
BOOT POLISH, 1954
MELA, 1948