Λήδα Χαλκιαδάκη, Το Ζεϊμπέκικο της Αλφαβήτας (Κατά μάνα κατά κόρη) συμμετέχει ο Γιάννης Λεκόπουλος

Λήδα Χαλκιαδάκη,
Το Ζεϊμπέκικο της Αλφαβήτας (Κατά μάνα κατά κόρη)
συμμετέχει ο Γιάννης Λεκόπουλος
μουσική – στίχοι: Λήδα Χαλκιαδάκη

(Zeibekiko of Alfhabeta, Leda Halkiadaki)

Download & Streaming Links https://orcd.co/aplhabeta

 

Το ζεϊμπέκικο της Αλφαβήτας Το “Ζεϊμπέκικο της Αλφαβήτας” σε στίχους και μουσική της τραγουδοποιού Λήδας Χαλκιαδάκη, είναι μια απόπειρα οδοιπορικού μέσα στο Χρόνο. Μια απόπειρα συνομιλίας με την Ελλάδα, σαν ευλογία και σαν αγωνία, σαν παράπονο και σαν αιώνιο φως. Εικόνες, στιγμές, πινελιές της Ιστορίας και του Μύθου, όσες μπορούν να χωρέσουν σε ένα άσμα διαρκείας 5μιση λεπτών, γεννάνε μια μπαλάντα που δείχνει την αγάπη και τον σεβασμό της δημιουργού για τον τόπο της.
Η Λήδα, γνώριμή μας και από το ντουέτο “Λήδα – Σπύρος”, έκανε μιά “χειροποίητη” δουλειά, παρέα με εκλεκτούς και ταλαντούχους συνεργάτες. Αποδίδει τους ενδιαφέροντες στίχους της με μια μελωδική θεατρικότητα, οδηγώντας μας σ’ ένα διαχρονικό γοητευτικό ταξίδι.
Και με την φλογέρα της μας φέρνει στο νου τις επιτυχίες του διάσημου ντουέτου, στην κοσμογονική 10ετία των 70ς.
Ο Θεσσαλονικιός Γιάννης Λεκόπουλος, άξιος εκπρόσωπος της νέας γενιάς τραγουδιστών, μοιράζεται την ερμηνεία με τη Λήδα στα δυναμικά σημεία, με δωρικότητα και μουσικό ήθος.

Γιάννης Λεκόπουλος : φωνή
Martha Moreleon : φωνή
Λήδα Χαλκιαδάκη : στίχοι, μουσική, φωνή, φλογέρα

Έπαιξαν οι μουσικοί!
Κοσμάς Κοκόλης : 12χορδη κιθάρα, μπουζούκι
Μιχαηλάγγελος Νιάρχος : κλασσική κιθάρα
Μιχάλης Καλκάνης : κλασικό μπάσο με δοξάρι
Κώστας Λασκαράκης : τύμπανα

Νίκος Πιτλόγλου : πιάνο, ενορχήστρωση,
εγγραφή, μίξη, mastering: Studio Αρίων

Φωτογραφία : Ηρώ Νικοπούλου
Μακετα: Ευδοκία Λασκάρακη
Παραγωγή : Λήδα Χαλκιαδάκη

Κατά μάνα, κατά κόρη
προχωράω στ’ ανηφόρι
μ’ ένα ταμπουρά στον ώμο
και δυό ποιήματα για νόμο

Κατά γυιό και κατά κύρη
στου βοριά το παραθύρι
στα βουνά, στις πολιτείες
παίρνω σβάρνα τις αιτίες

Γεννηθήκαν τα παιδιά μου
και πλουταίνει η φαμελιά μου
όχι με πολεμιστάδες
με μαστόρους ποιητάδες

Σταυροδρόμι εδώ που μένω
ανασαίνω και σημαίνω
με τον ήλιο, την αρμύρα
του Απόλλωνα τη λύρα

REFRAIN

Έδωσα, έδωσα μάνα την Αλφαβήτα
μα μου ζήτησαν την ήττα
δύο λάμδα και δασεία
η χαμένη πεμπτουσία (της Ελλάδας η ουσία)

Έδωσα, έδωσα μάνα την Αλφαβήτα
μα δε δέχομαι την ήττα
ζήτα – ωμέγα βγαίνω και φωνάζω
και τα πέλαγα ταράζω
————–

Στον Καϊρη και στο Ρήγα
να τους τραγουδήσω πήγα
γιατί φύγαν πικραμένοι
και βουρκώσαν οι αγγέλοι

Και στη Σμύρνη και στην Πόλη
φόραγα χρυσό βραχιόλι
τώρα μοναχή χορεύω
την αγάπη κυριεύω

κόρες όμορφες, καλές μου
Καρυάτιδες δικές μου
Αφροδίτη από τη Μήλο
τι τον θέλω τέτοιο φίλο

Σαμοθράκη μου γαλάζια
τα φτερά σου τα μαράζια
θα στα πλάσω να γυρίσεις
παραμύθι ν’ αρχινήσεις